نمیدونم از یه ربع اولش بگم و پشیمونی از انتخابم یا از آخرش که راضی ترین بودم؛ حالا... اونو که به هر حال میرید و میبینید و لذت میبرید ایشالله. اما خدا کنه قهقهه های بلند و کشدارتون رو انقدر با خودتون نبرید توی سالنها...
دو سه جا در حد لبخند زدن (البته برای من)
ولی بودن دوستانی که یک سوم از زمان نمایش رو بلند میخندیدن.
البته من کلا در تئاتر زیاد نمیتونم بخندم. برعکس سینما که خودم جزو قهقهه زننده هام:)))
دوشخصیتی ام فکر کنم! :)