خیلیا در فضای مجازی و صفحات اینستای بازیگرا، تبلیغ تئاتر رو میبینن و بدون پیش زمینه ای درباره بایدها و نبایدهای تئاتر دیدن میان به دیدن نمایش. برای همین، ابتدا واقعا اطلاعی ندارن درباره این مسائل و کم کم باید آشنا بشن.
. دیشب زمان اجرای زندانی خ دوم، کنار من خانوم و آقایی با پسر 5ساله شون اومده بودن. در تمام طول اجرا بچه بی قراری میکرد. دائم باهاش حرف میزدن که آروم بشه و خوراکی میدادن بهش.
ردیف اول هم بودن. و واقعا پچ پچ و صداهاشون ازار دهنده بود.
تبلیغ رو در اینستای بازیگر دیده بودن و اومده بودن و اصلا اطلاعی نداشتن که نباید بچه بیارن. عجیبه که مسوولین سالن هم بهشون تذکر ندادن

حدیث جان جایگاه E بودید دیشب؟ من جایگاه A بودم و در جایگاه E ردیف اول پسربچه ای با پدر و مادرش بود که همینطور که شما گفتید مدام با پدرش صحبت میکرد، مادرش که کلا کاری با بچه نداشت . اتفاقا در جایگاه ما هم بغل دستیم که دختر و پسری بودند مدام باهم صحبت میکردند، نگاه و تذکر هم فایده ای نداشت ، پشت سریم هم 2تا دختر بودند که اون ها هم همینطور بودند ، چند بار تذکر دادم فایده ای نداشت تا بالاخره بغل دستی ها هم شاکی شدند و دسته جمعی مجبور شدیم بهشون اعتراض کنیم، اما بیشتر لج کردند و تقریبا نیم ساعت اخر نمایش نفهمیدم چی شد. متاسفانه این مشکل در تیاترهایی که تم طنز دارند بیشتر هست . به نظرم همانطور که ابتدای نمایش اعلام میکنند که گوش ها خاموش باشه و عکس گرفته نشه لازمه صحبت نکردن راهم بیان کنند.یادمه در نمایش صد درصد(ردیف 4 سالن استادناظرزاده) هم کنار دستیم مدام گوشیش زنگ میخورد ، سایلنت بود اما فلش زنگ گوشیش روشن بود و نورش خیلی اذیت میکرد جدا از اون تماس ها را هم پاسخ میداد!!! تماس سوم ازش خواهش کردم گوشیشو خاموش کنه یا بذاره توکیفش چون فلشش هم اذیت میکرد ، خیلی عصانی برگشت بهم گفت : خوب زنگ میخوره چیکارکنم؟! گفتم معمولا حین نمایش گوشیو خاموش میکنن گفت مرسی منتظر بودم شما بگید!

بله celine جان دقیقا همونجا بودم :)
مامانش مسوول خوراکی دادن بود، پدر مسوول حرف زدن و سرگرم کردنش :))
منم چند بار با اشاره ازشون خواهش کردم ساکت باشن. یه بارم موقع تعویض صحنه گفتم سکوت لطفا. ولی دریغ!

سمت شمام پس حسابی سرو صدا بود. ای بابا. واقعا تمرکز و توجه سخت میشه اینجور مواقع