در طول نمایش همه‌مون با تمام وجود خندیدیم و وقتی چراغ‌ها روشن شد و بازیگرا اومدن، دیدنِ چهره غمگین علی شادمان با چشم‌های قرمز، اشک از چشمای ما هم سرازیر کرد.. خیلی خیلی نمایش تاثیرگذار و دلنشینی بود و تک تک بازیگرا به قول آقای یوسفی‌پور (که دیدنشون امشب از بخت بلند ما بود)، از دل و جون مایه گذاشتن. ممنون برای شب به یاد موندنی‌ای که برامون ساختید.