ساختار نمایشنامه به رغم موضوعی مدرن، کلاسیک است و از اجزاء و عناصر سنتی زمان و مکان با روابط منطقی و مشخص برخوردار است. در پس زمینه، سیر تحول تکنولوژیک سینما با گرایشی نوستالژیک مرور می شود در حالیکه در مرکز متن تحول روابط عاطفی و جنسی انسان ها در قالب سه کارمند سینما فلیک به نمایش در می آید. گویی تغییر مفاهیم عاشقانه و جنسی انسان امروزی در نوعی ارتباط تنگاتنگ با تغییراتی است که تکنولوژی در سایر امور ایجاد می کند.

داستان، ریتمی نرم از حوادثی جزئی به نمایش گذاشت که گاهی کسالت بار می شد. ولی با نگرشی کلی به طول مسیر آن می توان مفاهیم قابل توجهی را از آن دریافت نمود.

بازی ها در این نمایش در حدی متوسط قابل ارزیابی بودند و این خود تأکیدی بر کارگردانی چهارچوب مند آقای معجونی تلقی می شود که قادر به ساختار بندی نمایش و ایجاد کیفیتی قابل پذیرش می باشد.

کل نمایش در یک صحنه اجرا شد در حالیکه در دیوار انتهای صحنه از یک تلویزیون بزرگ برای نمایش اتفاقاتی در اتاق آپارات بهره جسته می شد. ترکیب ... دیدن ادامه ›› این مدیا با صحنۀ زندۀ تئاتر، تجربه ای نه چندان تازه ولی قابل تعمق و پیگیری به نظر می رسد. در این راستا تلاش های تجربه گرایانۀ بیشتر می تواند مشخصات نوینی به تئاتر امروزی عرضه نماید.

در مجموع تماشای این تئاتر به علاقه مندان به تئاتر بویژه دوستداران تئاتر معجونی قابل توصیه است.