در کنار ما انسان هایی میمیرند و بجای آن بعضی به زندگی پا میگذارند اما شروع این زندگی و انتخاب آن در کدام جغرافیا یا در چه جنسیتی در دست هیچ انسانی ... دیدن ادامه ›› نخواهد بود. زندگی ادامه میدهد و ما را دستخوش اتفاقات بد و خوب بسیاری خواهد نمود، ما را از نعماتی محروم خواهد کرد و در ادامه گزینه های دیگری پیش رو ما قرار خواهد گذاشت.
تئاتر گوشه ای از زندگی انسان است که مخاطبش برگزیده شده است تا اصل و یا قسمتی از آن رویداد را به تماشا بنشیند یا بشنود. در نتیجه میتواند در انتهای آن شادی و شعف، غم و اندوه، همدردی و دلسوزی ، تنفر و یا انزجار و ... را احساس و دریافت نماید. اینکه از تماشای یک اثر چه بازخوردی به تماشاگر القا شود نسبی است، ولی فرصتی است برای شناخت ابهاماتی که هر شخصی ممکن است آن را داشته باشد یا بنگرد که پیرامون او افرادی با آن دست به گریبان هستند. تماشاگر تئاتر چه تمام موضوع را تجربه کرده یا خیر، فرصت این را دارد که به بازبینی و جمع بندی در این ماجرا برسد.
نمایش تروما، این فرصت را ایجاد میکند که بتوانیم تصور کنیم که آیا ما توان بودن در موقعیت های وحشتناک انسانی را داریم یا خیر.
جنگ، تجاوز و یا مرگ عزیزان ترومای ترسناکی هستند اما نمایش تروما فرصت دیدن و فهمیدن ترومای دیگری را فراهم میکند. چرا که یک اتفاق یا اختلال در رشد یک جنین باعث میشود همچنان او به زندگی بیاید و شاید غریبانه به زندگی خود ادامه دهد، پنهان شود، یا حتی توانایی پنهان شدن هم نداشته باشد، عاشق شود اما بترسد که با بقیه فرق دارد و نگران از قضاوت هایی که ناگزیر به او نسبت خواهند داد، باشد.
ترومای از دست دادن همه چیز یا تقریبا همه چیز !
انسان چه در بدو تولد، یک کروموزوم اضافه داشته باشد و یا عدسی چشم او کدر ایجاد شود، او قرار است چیزای زیادی را از دست بدهد، بسان قطع شدن تنه یا شاخه بزرگی از درختی خواهد بود که همیشه جای خالی او را متصور خواهد بود، اگر آن را داشتم چه میشد ؟ پیش خودش فکر میکند اگر نابینا نبود شاید قهرمان اتومبیل رانی میشد و اگر ناشنوا نمیشد میتوانست یک آهنگ ساز یا خواننده با استعداد بشود.
نمایش زیبای تروما با متن غنی و بازی های فوق العاده بازیگران، این فرصت را میدهد که نعمت هایی که خریدنی نیستند را شکر گذار باشیم و کمی نسبت به انتخاب واژه ها برای خطاب کسانی که مثل ما انسان هستند دقت کنیم و رفتاری که در شان یک انسان است را بجا آوریم.