در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش تروما
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:59:03
از آبان ۱۳۹۷
۱۸:۳۰
بها: ۳۰,۰۰۰ تا ۶۰,۰۰۰ تومان


›› فروش اینترنتی بلیت در دیگر سایت‌های محترم انجام می‌شود

مکان

خیابان طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی، جنب خانه هنرمندان، تماشاخانه ایران‌شهر
تلفن:  ۸۸۸۱۴۱۱۵_۸۸۸۱۴۱۱۶

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
در کنار ما انسان هایی میمیرند و بجای آن بعضی به زندگی پا میگذارند اما شروع این زندگی و انتخاب آن در کدام جغرافیا یا در چه جنسیتی در دست هیچ انسانی ... دیدن ادامه ›› نخواهد بود. زندگی ادامه میدهد و ما را دستخوش اتفاقات بد و خوب بسیاری خواهد نمود، ما را از نعماتی محروم خواهد کرد و در ادامه گزینه های دیگری پیش رو ما قرار خواهد گذاشت.
تئاتر گوشه ای از زندگی انسان است که مخاطبش برگزیده شده است تا اصل و یا قسمتی از آن رویداد را به تماشا بنشیند یا بشنود. در نتیجه میتواند در انتهای آن شادی و شعف، غم و اندوه، همدردی و دلسوزی ، تنفر و یا انزجار و ... را احساس و دریافت نماید. اینکه از تماشای یک اثر چه بازخوردی به تماشاگر القا شود نسبی است، ولی فرصتی است برای شناخت ابهاماتی که هر شخصی ممکن است آن را داشته باشد یا بنگرد که پیرامون او افرادی با آن دست به گریبان هستند. تماشاگر تئاتر چه تمام موضوع را تجربه کرده یا خیر، فرصت این را دارد که به بازبینی و جمع بندی در این ماجرا برسد.
نمایش تروما، این فرصت را ایجاد میکند که بتوانیم تصور کنیم که آیا ما توان بودن در موقعیت های وحشتناک انسانی را داریم یا خیر.
جنگ، تجاوز و یا مرگ عزیزان ترومای ترسناکی هستند اما نمایش تروما فرصت دیدن و فهمیدن ترومای دیگری را فراهم میکند. چرا که یک اتفاق یا اختلال در رشد یک جنین باعث میشود همچنان او به زندگی بیاید و شاید غریبانه به زندگی خود ادامه دهد، پنهان شود، یا حتی توانایی پنهان شدن هم نداشته باشد، عاشق شود اما بترسد که با بقیه فرق دارد و نگران از قضاوت هایی که ناگزیر به او نسبت خواهند داد، باشد.
ترومای از دست دادن همه چیز یا تقریبا همه چیز !
انسان چه در بدو تولد، یک کروموزوم اضافه داشته باشد و یا عدسی چشم او کدر ایجاد شود، او قرار است چیزای زیادی را از دست بدهد، بسان قطع شدن تنه یا شاخه بزرگی از درختی خواهد بود که همیشه جای خالی او را متصور خواهد بود، اگر آن را داشتم چه میشد ؟ پیش خودش فکر میکند اگر نابینا نبود شاید قهرمان اتومبیل رانی میشد و اگر ناشنوا نمیشد میتوانست یک آهنگ ساز یا خواننده با استعداد بشود.
نمایش زیبای تروما با متن غنی و بازی های فوق العاده بازیگران، این فرصت را میدهد که نعمت هایی که خریدنی نیستند را شکر گذار باشیم و کمی نسبت به انتخاب واژه ها برای خطاب کسانی که مثل ما انسان هستند دقت کنیم و رفتاری که در شان یک انسان است را بجا آوریم.
جناب جعفریان نازنین
هم دلتنگتون بودم و هم منتظر قلمتون
لذت بردم از نگاه ژرف و همیشه زیباتون
۰۲ آذر ۱۳۹۷
تقا ارادتمندم اقا
۰۳ آذر ۱۳۹۷
سلام
من شانس دیدن نمایش تروما از دست دادم.
فیلمی از این نمایش موجود هست که بتونم ببینم ؟
خوشحال میشم کمکم کنین
۰۵ دی ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
آسیب روحی

نگاه دغدغه مند افسانه ماهیان به معضلات اجتماعی و بیان آن با استفاده از زبان تئاتر قابل تقدیر است. افسانه ماهیان با نمایش "هم ... دیدن ادامه ›› هوائی" که در آن به موازات زیست غریبانه سه زن مطرح گردید، به خوبی توانست احساسات تماشاگر را برانگیزاند. ولیکن در نمایش "از زیر زمین تا پشت بام" تماشاگر احساس قرابتی با مشکلات کارکترهای نمایش ( گروه موسیقی زیر زمینی ) پیدا نمیکند و در نمایش "تروما" که آخرین ساخته افسانه ماهیان محسوب میگردد، فاصله مخاطب با اثر به اوج می رسد. نمایشی که متنواره است و اتفاق ویژه ای در شکل و بیان صحنه ای نسبت به آثار قبلی این کارگردان رخ نمی دهد.
تروما نمایشی است که طراحی صحنه آن با توجه به قاب های مشاهده شده در طول اجرا، بسیار کپی برداری شده از نمایش هم هوایی است. سه بازیگر که مشخصه همه آن بیماری های مختلف است که از برخورد جامعه با نقصان آنها دچار تروما (ضربه روحی) شده اند، درست به مانند نمایش "هم هوایی" و البته ساده انگارانه تر روایتگر شرح حال خود میشوند. این عدم تغییر در زبان صحنه نسبت به هم هوایی و البته طراحی حرکات بازیگران ( موازی گویی ) در قیاس با آن نمایش، متاسفانه قواعد زیبا شناختی بودن منحصر به فرد بودن هر نمایش را به دلیل تکراری بودن و عدم ابداع هر گونه میزانسن جدید زیر سئوال میبرد. سه زن هم هوائی که مشغول روزمرگی های خود ( آشپزی و ... ) بودند، اینبار در "تروما" جای خود را به سه کاکتر که در حال رکاب زدن درجا هستند داده اند. رکاب زدن هایی که بعد از مدتی در انتقال مفهوم در یک حال باقی ماندن این کارکترها با رکاب زدن های پیاپی و شناور شدن در ابرها و رسیدن به نور ماه، درجا میزند و نمیتواند به عنوان جنبه ای از معنای صحنه ای به تقویت تئاتر کمک شایانی کند.
وجه تمایز هم هوائی با نمایش "تروما" در شناخته شدن کارکترهایش و ایجاد همذات پنداری در تماشاگر است. تروما به عنوانی تئاتری که بر کلام استوار شده است، هیچگاه نمیتواند از حصار متن خارج شود و در این وادی، اجرا مغلوب آن میشود. کارکترهای گنگ و ناشناخته به صرف داشتن ابتلا به اختلالی مادرزادی و بالاخص حواس، بر خلاف پرسوناژهای آشنای نمایش "هم هوائی" نتوانستند نقش واسطه گریی مولف با تماشاگر را از میان بردارند و نمایش بعد از مدتی تبدیل به برنامه علمی مستند شبکه چهار میگردد و به طور کل جریان سازی تئاتریکالی زیر سایه فرم گرایی محتوایی کارگردان قرار میگیرد.
نمایش "تروما" برخلاف اسمی که دارد و تلاشی که در تاثیر گذاری غافلگیرانه بر مخاطب دارد، هیچگاه نمیتواند تماشاگر را مبتلا به شوک روحی کند. در نتیجه هیچگونه حس سمپاتی در تماشاگر ایجاد نمیشود و میتوان این پیام های علمی که در راستای رفتار با مبتلایان بیماری های مادرزادی عنوان میشود را با چشمان بسته، شنید. درست مثل انتخاب دنیای نقل شده از زبان هلن کلر!

http://www.armandaily.ir/fa/news/main/239429/%D8%A2%D8%B3%DB%8C%D8%A8-%D8%B1%D9%88%D8%AD%DB%8C
نمایش بدی نبود، هم بازی بازیگران این نمایش آقای سیاحی و خانم طباطبایی و دهقان خوب بود و هم تایم کار برخلاف اثر قبلی خانم ماهیان مناسب بود. نمایش ... دیدن ادامه ›› روایت آدمهایی است که از کودکی دچار بیماری و نقص جسمانی شدند و قصه زندگی و بزرگ شدن ، عاشق شدن و مشکلات این افراد رو از زبان شخصیت ها نشان
می دهد.
در کل نمایشی که ممکنه در یک عصر پاییزی زیبا شما رو به فکر فرو ببره، هر چند من منتظر کاری هستم از خانم ماهیان شبیه هم هوایی یا حتی سه جلسه ی تراپی که حالم رو خوب کنه.