اول روی پله ها می نشینند
اگر پله ها پر شد، نوبت زمین میشه

عبداللهی جان، من که این صندلی طفلکم رو به همه تعارف کردم، شما که خودی هستین. به قرعااان قابلی نداره. شما بشین روی اون صندلی معروف و مشهور من (که الان از خودم معروفتره) من میشینم رو زمین

شما عزیزید و حسن نیت شما بر ما که خیلییی ثابت شده..اذیت میکنم :)
منظورم از شوخیش این بود که کم برید که زمین خالی بمونه :))