تیاتر تن شورى به بیان حال و روز خیلى از زوج ها پرداخته،تیاترى که در تمام خط به خط دیالوگ ها یادآور خیلى از روابط هایى که شاید خود ما تجربه کردیم بود و با بازى قوى بانو پناهى ها و آقاى ابر بسیار جذاب تر و زیباتر بود
از طرفى هم با صحنه آرایى ساده اما کامل به درک بهترى از صحنه ها کمک میکرد
اما شاید اصلا نیازى به افکت صوتى با صداى بلند و از نوع غیر استاندارد نیازى نبود یا حتى صحنه هایى که به صورت ضبط شده پخش شد در حین اجرا ..... چون فکر میکنم تماشاچى به دیدن بازى هاى زنده هنرپیشگان به تیاتر میره نه به تماشاى صحنه هاى پخش مثل فیلم سینمایى
و اما درباره ى سالن اجرا باز هم قصه ى تکرارى فروش بلیط هاى خارج از ظرفیت
که هم باعث مى شوند تیاتر مثل امشب با نیم ساعت تاخیر شروع بشه و هم اگر فردى به هر دلیلى بخواد از سالن خارج بشه امکانش نیست یا حتى اگر خدایى نکرده حادثه ى غیر مترقبه اى پیش بیاد امکان انجام هیچ گونه عکس العملى نیست، آیا واقعا براى تیاتر که در دو سانس اجرا میشه و تمدید شده اصلا لزومى به فروش بلیط خارج از ظرفیت تا تو بغل بازیگران در این تماشاخانه هاى که غیر استاندارد هستند واجب و لازم ...........؟