موضوع شبکه های اجتماعی سطحی ترین لایه داستانی فیلم رو تشکیل میده و فیلم در حقیقت انتقادات شدیدی به دنیای حقیقی ما داره, هم در بخش سیاسی مثل اشاره به قتل های زنجیره ای و ممنوع الکاری هنرمندان و هم در بخش اجتماعی با نشانه رفتن ابتذال روشنفکران که در لایه تجمل پوشیده شده است و صدها انتقاد واضح و پوشیده دیگر. من فکر میکنم خوندن چند نقد در مورد این فیلم نظرتون رو عوض کنه و صد البته باهاتون موافقم که دیدنش در سینما بینهایت جذابتر و بهتره.

کارگردان محبوب من مانی حقیق هست، عاشق کارهاشم و همیشه موضوع فیلم هاش خاص و متفاوت بوده، به نظرم اوج خاص بودن موضوع هم در پذیرای ساده دیده میشد. به نظرم ممنوع الکاری و چیز های روزمره ی زندگی یکم با باقی کار های مانی حقیقی متفاوت بود. البته همچنان من فیلم خوک رو دوست دارم.
یکی از علت هایی که فیلم های مانی حقیقی رو دوست دارم زیاده روی تو بیان بخش های فیلمه، توی رنگ صدا و همه چی همیشه یک اغراق دلنشینی هست ، به دید خیلی ها هجو و به نظر من فقط اغراق. و در کل سبک و فکر مانی حقیقی رو همیشه دوست داشتم و دارم حتی با اینکه خیلی ها از ۵۰ کیلو آلبالو خوششون نیومد من اون رو هم دوست داشتم.

باهاتون موافقم