حدود یک هفته پیش به تماشای این اثر نشستم. متن بسیار جالب و قابل توجهی داشت که تا مدت ها ذهنم را درگیر کرده بود. از مشکلات سالن اجرا که بگذریم ( که البته بسیار جدی بودن ) بازی های درخشانی را از سه بازیگر شاهد بودم. علی الخصوص در اپیزود میانی که دوست عزیزم شهاب حیدری بازیگر آن بود، واقعا همراه با کاراکتر خندیدم و همراه با کاراکتر بغض کردم.
آقای داغستانی عزیز دست مریزاد....به شما و همه گروهتون خسته نباشید می گم. ان شاالله کارهای بیشتر و بهتری از شما ببینیم.