برای من این نمایش هم نقاط مثبت داشت هم منفی
مثلا برای من تو یه سری بخشها یه ابهامی موند ، یکیش اینکه چرا به دختر گفته بود برادر خودش بکشه ؟؟؟؟!!!‌
داستانش شاید میتونست قوی تر باشه
نمیدونم جدیدا به این بحث بیشتر داره پرداخته میشه یا من ناخودآگاه تو انتخابم این موضوع رو انتخاب میکنم . بحث سایه (نیمه تاریک وجود ) که تو هر داستانی به یه اسمی خطابه میشه ! اینجا بنام شیطان بود ...
شکیب شجره در قسمت برزخ و نقش شیطانی یا همون سایه وجودیش چقدر منو یاد اسماعیل گرجی در سیزیف مینداخت ، نوع حرف زدنش ، حرکاتش و هر دو در ذات نقش یک هویت رو در دو داستان متفاوت اجرا میکردن .
چیزی که برام جالب بود سرعت عمل تو تعویض لباس بود و میزان عرق و اشکی که موقع اجرا ادغام میشد یه جاهایی حیرت میکردم که چه باری به دوش میکشه که به ثانیه ای شرابه ای از آب میشن