نمایش نشون دادن تنهایی و نرسیدن و بی تفاوتی مردم در جامعه بود که نشد نشون داده بشه برای عوامل احترام قائلم. اساسا کار داستانی نداشت روایت های خطی بود که فقط یه اتصالی داشت تنهایی و نرسیدن. مثلا عاشق رزی، بچه ی کوچیک عاشق افرا، دانشجویی که در روز دفاعش صانحه ایجاد میشه و در آخر سر جانباز موجی که زنش و کشته و پیرزنی که در بهت تنهایی خودش مونده.

به منم بگید

به نظر من اگر تماشاگر ناراضی و با یه کله پر از ایهام و سوالات بی جواب از سالن میاد بیرون لزوما نمیتونه نشون دهنده کم اطلاعات داشتن ، کم سوادی ، نداشتن دانش هنری یا عامه بودن تماشاگر باشه مخصوصا اگر تعداد بالایی با این مشکل دست و پنجه نرم کنند! پس بیخودی خودتونو شماتت نکنین و مطمئن باشید ضعف از جانب شما نیست