بسیار لذت بردم از دیدن کار. درود و خسته نباشید به کارگردان و گروه بازیگرهای کار. تا اونجا که متوجه شدم این نمایش محصول یک دوره چندین ماهه از آموزش و تمرین پیوسته بوده و الحق که خوب هم از کار در اومده. مرتضا اسماعیل کاشی عزیز همیشه ورای فرم کارهاش دغدغه های مهم و شریفی داشته که توی این کار هم هویدا بود. قالب اجرای اثر رو که کنار بگذاریم، محتوای رک و شفافی هم داشت و به عمد قصد پیچیده نمایی و گنگ کردن به هیچ وجه در کار دیده نمیشد. اون شماره های زندانی هایی هم صدا زده میشد به سال انقلاب و 88 هم یه اشاراتی میکرد و این یکی از همون امضاهای ریزی هست که اسماعیل کاشی عزیز پای کارهاش میگذاره. به هر حال چون کار رورانس نداشت، وظیفه خودم دونستم که بیام و تشکر کنم از همه عوامل این اثر بسیار زیبا