چند نکتهی مورد علاقهی من در این کار:
طراحی صحنه مینیمال، کاربردی و اندازه
طراحی نور درست
طراحی حرکات خوب و تمیز و تمرین شده و مهندسی شده بود.
بازیگر نوجوان کار رو بیشتر دوست داشتم.
ولی گاهی تمرین و تاکید زیاد بر مهندسی حرکات باعث میشه بازیگران تنها به درست و دقیق بودن حرکت فکر کنند و «آن» رو بر روی صحنه از دست بدن.
به طور کلی کار اول مارسل داوودی که پیش از این کار در چندین کار تجربهی دستیار کارگردانی را داشته، به نظرم امتیازی بالاتر از قابلقبول میگیرد.