خسته نباشید میگم به تمام عوامل این اجرای فوق العاده...در طول این نمایش میتوان محیط آشپزخانه ی یک رستوران ، باتمام تنش ها و فشار ها و ترس ها و
... دیدن ادامه ››
احساسات واقعی انسانی را با هر جهانی بیرون از آن آشپزخانه ی خاص مقایسه کرد و به نتیجه رسید که هر انسانی در هر لحظه درگیر همچین روابطی میتونه باشه...منش شخصیت اصلی هیچ تغییری نمیکنه بلکه بطور خیلی انسانی و ملموس تنها شاهد واکنش هایی بسیار واقعی این فرد در مقابل شرایط تعریف شده ی نمایش ، دغدغه ها و عوامل بیرونی هستیم که به شکل هنرمندانه ای این واکنش ها ما رو به گذشته ی فرضی این شخصیت گره میزنه...مازیار سیدی پیتر رو در حجمی از صدا فرم و رفت و آمد های پر تنش آشپزخانه مثل یک پیکر تراش میتراشه و در تمام اون هیاهو مخاطب را وادار میکنه که پیتر رو که حالا در سکوت کامل درحال پوست انداختن هست" ببینن ". من درس گرفتم از این اجرا و پیشنهاد میکنم دیدن این نمایش رو از دست ندید.