کاری پرزحمت، پر از موسیقی و نور و شخصیت ولی نامنسجم، شلوغ و از نظر بنده نه چندان درخور چنین!!!!! مدح و ستایشی که در صفحه نمایش به چشم میخورد.
گاهی فکر می‌کنم دلیل عدم درج نظرات مخالف یا منفی، بدلیل وجود انبوه یادداشت‌های مثبت و ترس از رسوای جماعت شدن و متفاوت بودن است. اما تعارف که نداریم، در تمام طول تاریخ، هنر مورد قضاوت آدم‌ها بوده است و به تعداد آدم‌ها سلیقه و علاقه و ذائقه وجود دارد.
اگر من کاری را نمی‌پسندم و دیگری کاری را بسیار می‌پسندد الزاما به معنی خوب یا بد بودن کار نیست. اما باید بنویسیم تا شاید یک نفر دیگر در این صفحات باشد که سلیقه و نظری مشابه ما داشته باشد و بتواند پس از مدتی نظر چند نفری را سنگ محک انتخاب و تماشای اجراها کند.
این روزها که تیاتر در حال تبدیل شدن به کالایی لوکس است، دیگر مجال زیادی برای آزمون و خطا باقی نمی‌ماند.