تنها نکته ی مثبت این تئاتر برای من استفاده ی درست از نریشن و بازی خانوم صاحب بیماری اوتیسم بود
بازیگری که توپ تنیس داشتن چجوری با اون وضعیت بدنی و فلجی که نقششون داره تمام توپ های تنیس رو از طرف دکتر اینقدر با دقت میگرفتن؟!
لیپ سینک نبودن آواز بازیگر خیلی تو ذوق میزد