?
نمایش: است
کارگردان: پرنیا شمس
سالن مستقل
٩٩/٤/٢


منطبق با نظریه جان هنری نیومن تئوریسین و فیلسوف فقید بریتانیایی مدافع لیبرالیسم آموزشی، انسان آرمانی انسانی ست که از راه تعلیم و تربیت ... دیدن ادامه ›› به هوشمندی و بصیرت، روشن فکری و شکوفایی عقلی به نحوی دست می یابد که برای همیشه در وی ماندگار است و در حقیقت ملکه روح وی می شود.
در سیستمی معیوب که فاقد راهبرد آزادی فردیست و در امتداد آن سوار بر الگویی ایدئولوگ محور است چطور می توان انتظار داشت که محصول آن (محصولِ فرایند آموزشی و پرورشی) شخصیتی مستقل و موفق در جامعه ای بزرگتر مانند محل کار خواهد بود، حتا در این فرایند نقدی بر تأثر این کارکرد معیوب بر استقلال شخص(دانش آموز) در تشکیل زندگی مشترک او در آینده است.
متن دلالت بر مکالمه ای یکسویه دارد تا با حذف یک رأس گفتگو (رأس قدرت) با عینیت بخشی به فاصله گزاری تعقل گرا، مخاطب را بروی سوژه ها به نحوی مستمر متمرکز کند تا با بازی هایی رئالیستی، برشی آینه ای از زندگی اجتماعی نسل پرورشی زیر ذره بینی بیطرفانه قرار بگیرد تا ریشه های مواردی آیکونیک چون نژادپرستی،حقارت،تمسخر،قضاوت،ترس، وحشت و دروغ به تحلیلی عملی دست یابد.
نویسنده و کارگردان در این حذف تعمدی فاعلانه که نمایش را به نقد تیزی از دستگاه حاکم نظام آموزش فعلی بدل می کند علاوه بر دوری از دام کلیشه های رایج در اجرا به تأثیرگزاری مستقیم فکری در حالتی صعودی بر مخاطب دست می زند.
استفاده از نمای برش خورده Pan در طراحی صحنه برای بازنمایی کلاس آموزشی، می تواند به بهترین زاویه دید تخت بدون اغراقی دست یابد تا مخاطبین برای قضاوت در ترازویی متعادل و بدون غرض ورزی در جایگاه مناسبی حضور داشته باشند.
نقطه اوج نمایش برای میزانسن حرکتی بازیگران مورد تعقیب و محاکمه در آوانسن و گره آن با نگاه مخاطبین تا جایی پیش می رود که آنان(بینندگان) خود را در جایگاهی تعاملی و بر مسند رئوس حذف شده می بینند تا با همذات پنداری ذاتی تؤام گردد که این خود از نقاط مثبت و غایی اثر در تئاتریکال شدنش بحساب می آید.
هر چند این تکنیک در متن و اجرا موفق جلوه می کند ولی نمی توان از این امر غافل شد که نمایش با تمام تلاشی که در پویایی اش بخرج می دهد اما در نقطه عطف اول و دوم خود از ریتم و اثر بخشی می افتد که این رویه برای همراهی مخاطب تا پایان چالش برانگیز است، روندی که می توانست با افکتهای محیطی صوتی مؤثر و یا ویدئو آرت و موسیقی و یا استفاده از ردیف نورهای متنوع تر به نحوی ساید افکتی ایجاد کند تا این خلل و فرج های افتان کار را در خود ترمیم کند(نظر شخصی).
پس از ٤ ماه دوری از تئاتر صحنه، حضور در مستقل اگرچه با استرس های ناشی از ویروس کووید ١٩ همراه بود ولی نمی توان از بازگشت دوباره این موهبت یعنی تئاتر دیدن غافل بود.
رعایت پروتکل های بهداشتی و فاصله گزاری اجتماعی در این مکان به نحو احسن رعایت شد.
برخی تماشاگران در ردیف های بالاتر بواسطه استرس یا عادت پای خود را مدام تکان می دادند و چون سازه ضعیف مبلمان این سالن این ضربات را در خود نمود می نمایاند لذا تمرکز بینندگان ردیف های پایین تر از جمله خودم در پاره ای اوقات بهم می خورد پس از مخاطبین نازنین عاجزانه تقاضا دارم تا در طول مدت نمایش از تکان ممتد پاها وضربه به کف سازه جداً خودداری کنند.
از پرنیا شمس عزیز برای کارگردانی خلاقانه و تیم خوبشان برای تولید این اثر کمال تشکر را دارم.