لعنت به تو آقای ولز؛)
از دقیقهٔ ۱۹ تا دقیقهٔ ۱۱۹ داشتم میگفتم این چه مزخرفیه؟! از چی چی این وامونده انقدر تعریف میکردن ملت؟! تا اون ضربهٔ آخر... هنوز گیجم... دمت گرم مرد!! چقدر خوب بود این فیلم...
امیر جان من اولین بار که این فیلمو دیدم خیلی خیلی وقت پیش بود و اصلا نمیدونستم که از این فیلم انقدر تعریف شده . و بر عکس شما اون پنج شش دقیقه اول انقدر فیلم من رو جذب کرد که فکر کردم این فیلم جدیدا ساخته شده فقط داستان مربوط به گذشته است. فیلم که تموم شد و به قول شما ضربه اخر که زده شده با پرس و جو تازه متوجه شدم فیلم برای چه زمانیه و کارگردانش کی بوده و ....
منم تا الان دو سه دفه نشستم ببینمش و بعد حدود شصت هفتاد دقیقه از چی چی این وامونده انقدر تعریف میکردن ملت گویان قطعش کردم :))) یعنی یه دفه ی دیگه استارتش بزنم ؟! :)))
البته من هنوز با دیدن آپارتمان و طناب و روانی و ارسنیک و تور کهنه و بربادرفته و خوشه های خشم و... هیجان زده و کیفور میشم، واقعا اینروزها سینمای کلاسبک برام ارزشمندتر از سینمای مدرن شده، راستی سینمای کلاسبک ژاپن رو نگم برات، محشره اقا محشر