نگاه الهه هدایتی به نمایش ژپتو
یکم آذر ۱۴۰۰ تهران

اول این که حسرت می‌خورم که مجال زودتردیدن کار پیش نیامد و دیشب که شب‌های پایانی است با رفقا نشستیم به تماشای ژپتو. چکن از این کارهایی است که دلم می‌خواهد باز دوباره ببینمش و یک باردیدن احتمالا جان مطلب را در وجودم ننشاند.
دوم این‌که ناظرزاده به نظرم بهترین سالن از نظر رعایت پروتکل‌هاست و خیالتون بابت فاصله و چک‌شدن تب و تهویه و فاصله با بازیگر راحت... بیلمن رو شنبه دیدیم و ژپتو دوشنبه و عالیه ایرانشهر و نگران نباشین. دوتا ماسک بزنین و برین کیف کنین...



حاوی اسپویل:::::

اگر به سراغ ژپتو می‌روید نرم و آهسته بروید مبادا فرم خاص و ذوق هنری و خلاقیت تیم اجرا موجب شود فکر کنید قصه ندارد.
البته ... دیدن ادامه ›› که دارد و چه قصه‌ای...



بازی‌ها استاندارد و گاهی فرای تصور بود حتی. این که هر شخصیت تمایز داشت توی بازی و بیان و لباس و همه‌چی مجذوبم کرد.

البته در میانه‌، کار کمی از ریتم افتاد که برای من قابل اغماض بود.
بازیگر دختر جای پسربچه و یا عروسک انتخابی است با تیغ دولبه . اما کارلوی این نمایش برای من مفهوم جنسیت دختروپسر هردو را تداعی کرد و حس خوبی داشت البته یه کمی نسبت به بقیه بازیگر ها کارلو بیانش کوتاهتر بود و احتمالا ته سالن نشنون صدای ایشون رو نمی‌دونم در حد حدسه. شاید هم چون بیان صادق برقعی در نقش ژپتو بالا و عالی بود کمی به چشمم اومد. البته ایراد نمی‌گیرم و بتزی کارلو عالی بود و دلنشین با اون لباسهای جذاب و گریم خوب.
سرباز نمایش هم انتخاب بازیگرش که دختر بود جالب بود و همین که گفتم راجع بهش صدق می‌کرد.
بازی صادق برقعی بسیار عالی بود و من سال‌هاست که فعالیت هنری ایشون رو از بعد فیلم گلدن‌تایم به بعد دنبال می‌کنم. از لانچر و حذف به قرینه معنوی و پینوکیو و زمین گرم و خاک سفید به خیر و خوبی همیشه یاد می‌کنم و فیلم‌های کوتاهی که بازی کرده‌ن هم دیده‌م و واقعا هم پیشرفت و حرفه‌ای شدن محسوسه . آرزوی موفقیت روزافزون برای تک تک بازیگران ژپتو دارم...

گریم‌ها با خلاقیت و طراحی‌شده و فکرشده بود.
یعنی ما که بعد نمایش بازیگرها رو بی‌گریم دیدیم فرقش رو قشنگ درک کردیم. دم گریمور و طراحش گرم.
این‌قدر گوریل و سرباز و دلقک و ... جالب بود و چشم‌نواز که توی مواجهه اول مبهوت می‌شوی چند ثانیه.

نور هم گویا کاندید جایزه تئاتر داشنگاهی شده و بسیار سنجیده بود. البته سالن ناظر زاده و صحنه هم کمک کرده بود تا بهتر و بیشتر عیان شود این عنصر...

چقدر آخه موزیک و تیزر و پوستر و بروشور کار خلاقانه بود. حقیقتا وقتی یک تیم و کارگردانش این همه به همه جوانب اندیشیده؛ مخاطب حس می‌کنه این تیم براش ارزش قائل بوده و همین حس احترام باعث می‌شه ما دیگه پیگیر کارهاشون باشیم و این یعنی ساختن مخاطب فعال ...
نور و بازی خیلی جاها روی هم تامی‌خورد و می‌تونست میخکوب کنه مخاطب رو.
البته گویا نقش دلقک کامدید جایزه بازیگری شده توی جشنواره دانشجویی و واقعا دمش گرم عالی بود. پیگیر کارهاش شدم من دیگه...
نقش صامت و تُخسی رو دراورد


مخصوصا جایی که ژپتو و دلقک( در ذهن من نماد گناه هوس) گلاویز شدند نور بسیار عالی بود .
البته ردیفی که من و رفقا نشسته بودیم ردیف خوب سالن بود (چهارمین ردیف) و مشرف یودیم به کل کار...


نمی‌دانم... ولی صحنه من را یاد نمایش فهرست انداخت و وقتی در فیلم‌تئاترش دیشب نگاهی انداختم، دیدم درست بود.

طراحی لباس این نمایش برنده‌ی جایزه تئاتردانشگاهی شده و پربیراه نیست بگویم عالی بود. ترکیبی فانتزی از رنگ و حجم و این که هر شخصیت بخشی‌اش با لباس معرفی و متمایز شده.

امید زیاد دارم که این نمایش تکرار اجرا برود. البته استقبال ازش عالی بود و سالن پر بود.

من به همه رفقا گفتم برید ژپتو ولی می‌گن سولداوت شده تا شب اخر...
امید دارم به تمدید اجرا?❤️