بذر شوخی ها با بازی خوب بازیگران و میزانسن های خلاقانه به بار می نشست. با اکثر کامنت ها موافقم که گفتند زیادی طولانی بوده؛ با حذف برخی اضافات می شد به یک ساعت کاهشش داد و چیزی هم از رسایی کار کم نشه. مشکل من با آخر نمایش بود که ظاهرا قرار بوده تاثیرگذار، ثقیل و اشک درآر باشه...اما نبود! مونولوگ آقای عبدی (دون کیشوت) در انتهای نمایش، آدم را دودل می کرد که اینجا باید بخنده یا اینکه نه دیگه اینجاش جدیه!