یه مقدار نظرات زیادی مثبت کاربران تازه ثبت نام شده (که دیگه به آفت تیوال تبدیل شده) برای دیدن نمایش دو دلم کرده بود ولی در نهایت از تماشای این نمایش خودمونی لذت بردم!

حال و هوای نمایش هم مثل خود سالن دورهمی و دوستانه ست هرچند درهای تعبیه شده داخل دکور تو ذوق میزنن! شاید اگه سخت گیر باشین کوچیکی سالن و در نتیجه جو نمایش راضیتون نکنه ولی برای من این موقعیت جالب بود.

نسبت به نمایشنامه اصلی نقش ها به خوبی باورپذیر شده بودند. طنز کار به جا بود. در کنار موضوع اصلی، شوخی های شخصیت ها با یکدیگر برای تماشاگر هم خنده دار ... دیدن ادامه ›› می‌شدند.

بعضی بازی ها به نسبت دیگری قوی تر می‌رسیدند ولی داستان که چند دوست با تیپ های شخصیتی مختلف را توصیف میکرد، این اتفاق رو تا حدودی ناخواسته پوشش می‌داد. هر از گاهی سردرگمی بازیگرانی که دیالوگ نداشتن حس می شد و شاید نیاز بود این موقعیت ها هم طراحی بشن.

جابجایی تمرکز تماشاگر از فضای نشیمن به بالکن با کم و زیاد شدن صداهای مکالمه های داخل اون فضا، با وجود کوچک بودن فضای نمایش و عدم بازی با نور، عمق قابل قبولی به نمایش می‌داد، هر چند اگر امکانات سالن همراهی میکرد، نور هم میتونست عامل تاثیر گذار تری باشد.

چهره بازیگر نقش آیسان شبیه به اسکارلت جوهانسون بود!