هر نمایشی یه کاربردی داره،پنگوئن های افسرده از اون کار هاییه که میشه کلی روش فکر کرد.چرا تو دکور صحنه از ماشین لباسشویی استفاده شده؟پنگوئن های افسرده چه ویژگی اخلاقی دارند؟استفاده بازیگرها از ارتفاع دکور وسط صحنه چجوره؟چرا اکثر بازی غفور سه رخ پشت به تماشاچیه؟چرا بازیگر خل برای خل بودنش حرکات اضافه ای از خودش نشون نمیده؟ اون لحظه ای که جسد تو کاور میزاره و طی میکشه،تو اون پنج دقیقه چه اتفاقی افتاده بود که تماشلگر میخکوب مونده بود؟ روش معمایی که استفاده کرده، قاب عکس بی نظیر،متن قوی
وقتی تاتر خوب میبینیم باید بهش فکر کنیم.
اگر میاندیشی،حتمن توصیه میشه،اگر دنبال خنده دار بودن و کار هیجانی هستی،اینجا جای درستی نیست. این نمایش مخصوص اندیشیدنه.