تیوال | یاسمن رضازاده درباره نمایش داستان سفر درخت توت تنهای خونه مادری بعد از یک دوره افسردگی کوتاه مدت: بنظرم خیلی نمایش جالبی بود ،بعد از مدت ها مونولوگ خوبی دیدم ،متن خیلی
اجرای ساده ی دلنشینی بود.
به شکل عجیبی موقع گفتن جمله هایی که به حال این روزام میخورد مرتضی ی نمایش تو چشمام زل میزد و اونارو میگفت و من به جای اینکه با بقیه بخندم اشک تو چشام جمع میشد و به حرفش فکر میکردم.خیلیاشو نیاز داشتم بشنوم و توی این نمایش شنیدم.مرسی...
این سادگی و صمیمیت و دوست داشتم.
حتی اگر بخوایم به دید یک استندآپ کمدی هم به این کار نگاه کنیم به شدت بد و بی محتوا و بی خنده بود... هنر در ایران به کجا داره میره با این آثار،برای سن زیر ۱۲ سال هم این کار سبک بود.... متاسفم برای وقت و هزینه خودم و عوامل.