من کار رو ندیدم ولی به احتمال بسیار زیاد همین‌طوره که شما میگی.

سفارشی مگه فقط سیاسیه، سفارشی سایپا بود.

فیلم طنز خیلی وقته نمیبینم. به شدت به قهقهرا رفته.
دلم برای کمدی های اجتماعی دهه هفتاد تنگه. مهمان مامان اینجا به شدت مثال خوبی به نظرم میاد با توجه به شباهت مضامین هر دو فیلم.
یا دختر شیرینی فروش. این فیلم ها به شدت همه چیشون درست بود.
در مقایسه با هوچی گری این فیلم اخیر برای درگیر کردن مخاطب تو موقعیت ... دیدن ادامه ›› های تصنعی و تکراریش واقعا جای تاسفه که به کجا رسیدیم.


حالا که حرف از سیاست زدی اینو بگم
من خیلی دلم از فیلم‌فارسی پره. فیلم فارسی های بی ارزش دهه پنجاه با هدف پر کردن جیب یک عده ناسینماگر ساخته میشد برای خوراک رسانی به مدیای بی ارزشی که هیچ شعوری برای مخاطب قائل نبود و مثل صداسیمای فعلی با پایین نگه داشتن توقع و سلیقه مخاطب هدف خودش رو دنبال میکرد.
شاید به نظر بیاد به کسی ضرری نمیزده و مخاطب خودش رو داشته، اما من فکر میکنم بخش بزرگی از عوام که دهه پنجاه قیام کردن و دلشون از خیلی چیزها پر بود، گوشه پررنگی در ذهنشون این فیلم ها رو هم در نظر داشتند و ترجیح میدادن انقلاب فرهنگی ای رخ بده که شوهران و پسرانشون دیگه تو سینما چنین تصاویر مستهجنی رو نبینند.
حیف فیلم های هنری و زیبایی که اون سال ها گم شدند و به ارزش واقعی خودشون نرسیدند.
حیف صحنه های عاشقانه زیبا و قاب بندی های رومانتیک محشری که به خاطر اسم بدنومی این فیلم ها ساخته نشد.

حیف سینمای کمدی که سلیقه مون رو به جایی رسونده که بین بد و مزخرف تر به امثال این فیلم راضی میشیم.

راجع به دهه 50 خیلی اطلاع ندارم واقعا، اما فیلمای ماندگاری دیدم از اون زمانا
هرموقع هم میبینم دوباره کیف میکنم
راجع به این خوب اسپانسر داشتند دیگه، اما مگه مشکل داره این قضیه؟
خیلی که تو چشم نمیزد؟ یعنی لطمه به کار نمیزد به نظر من
جاهایی هم واقعا خنده میگرفت از مخاطب و لودگی و شوخی جنسی نبود
تیپ سازی داشت و هرکس با یه تیپ بیشتر حال میکرد، من با فامیل پروو مثلا
از این بابت گفتم بهته از ما بقی فیلم های طنز
اگر فقط از باب سرگرمی ببنیی نه طنز پر حرفی مثل چاپلین میشه لذت برد