یه چیزی می خوام بگم....
و میگم و میرم تا روزی که وضعیت اینجا درست بشه....
برام اصلا مهم نیست که کی به خودش میگیره یا کی به خودش نمی گیره...
.
.
.
رفقا..
این روزها جز حرفهای چهل من یه غاز رو دیوار هیچ چی نمی بینم...
اونایی که منو می شناسن می دونن که من حرفمو رک می زنم.. با کسی هم شوخی ندارم، ... دیدن ادامه ›› زیر پرچم هیچ کسی هم پا نمی کوبم که از چیزی بترسم...
واقعاً خجالت آوره، نه برای شما، برای من که با این همه ادعا و بعد از نزدیک به 2 سال نتونستم کاری کنم که این دیوار تو همین مسیری که خودمون قانون براش نوشتیم و هدف تعیین کردیم حرکت کنه...
.
.
هنوز هم میگم و خیلی هاتون هم خوب می دونین که بخش اعظمی از اوقات شبانه روز من و میلاد مجرد و محمد عمرو آبادی و سارا صادقیان و بعضی دیگه دوستان که شما نمی شناسین، به خوندن این دیوار و مراقبت ازش صرف میشه..
اما دیگه خسته شدم...
خسته نه از مسئولیتم...
خسته از اینکه هرچه فریاد زدیم که بابا اینجا قراره بشه یه محیط بحث و جدل حرفه ای در مورد تئاتر یا نهایتاً ادبیات، هیچ کس نشنید و شد دفتر خاطرات سایبری...
بیش از این حرف بزنم حرف مفت حساب میشه...
نه قهر می کنم،
نه هیچ چیز، چون به نوبه خودم برای این دیوار و این سایت زحمت زیاد کشیدم...
سر جام سفت و محکم وایسادم...
فقط یه کلام:
- خداحافظ -