ادامه میدهم....

همچنان تمرکزم روی متن است....

حدود یک سوم اجراهای نمایش بی نام سپری گشته است . امروز نکته جالبی از متن دیدم.

در جایی از نمایش، نکته بسیار ریز و مفید اقتصادی گفته میشود که شاید تعمدی بوده و شاید هم نویسنده مخصوصا و با علم به این داستان، آن را در متن ... دیدن ادامه ›› گنجانده است.
در جایی اشاره میشود که کمی پس انداز از کلاس های آموزشگاه برایمان باقی مانده است. در جواب میشنویم که اون چندغاز رو بهش میگی پس انداز؟؟!! من حتی با اون نمیتونم رنگ بخرم...
چقدر هوشمندانه و ظریف، واژه های "پس انداز" و "چندرغاز" ، همردیف هم قرار داده شده اند. و جالبتر اینکه اگر ما واژگان "پس انداز آموزشگاه" را همردیف واژه "چندرغاز" قرار دهیم.

در کشور ما بیش از پنج دهه است که تورمی دورقمی حاکم است. تورم دورقمی و بیشتر اگر موقتی باشد قابل تحمل و نادیده گرفته شدن است اما اگر مستمر باشد، روح و روان افراد را میخراشد، جامعه را از درون خرد کرده، ابتدا فرد، سپس خانواده و نهایتا بنیان جامعه را از درون متلاشی میکند، چیزی که اکنون به وضوح شاهد آن هستیم.
تورم ایده آل بین صفر تا پنج درصد شناخته میشود. کمتر و یا بیشتر از آن نشاندهنده یک نقص اساسی در آن حاکمیت است.
حال اینکه از ابتدا خانواده ها، کودکان خود را تشویق به پس انداز میکنند، کاملا غلط است و بایستی به سرمایه گذاری سوق داده شود، حتی اگر سرمایه گذاری روی جنس نایاب چون عنبرنسای چیرانی باشد!
و بدبختانه این دیدگاه
از خانواده های ما به جامعه منتقل شده و نتیجه آن این است که هنرمندی که از راه هنر خویش، روزگار میگذراند، پس انداز و آیدی خود را در برابر طوفان تورم و بی ارزشی دایمی ارز مملکت، چندغاز میخواند....

متاسفانه....

ادامه میدهم....