فراز شیخ حسنی فعال هنری

آخرین نوشته در مورد نوشته/

در قسمتی از نمایش نکته اجتماعی بسیار جالبی رو خواهیم دید.

بازیگر نقش مرد که از همسرش کاملا خسته و یا شاید هم ... دیدن ادامه ›› ناامید شده، او را به مانند دستمالی نشان داده و دستمال را به طرف زمین رها میکند!
و این رها شدن دقیقا سقوط یک زندگی مشترک را به زیبایی هرچه تمام تر به نمایش میگذارد.
به همسرش اشاره میکند که تو هم مانند این دستمال، استفاده شده ای و برایم تکراری شده ای و با دستمال استفاده شده چه کار میشود کرد؟!! بله دستمال استفاده شده را باید به بیرون پرت کرد!
این ریز نکته هم وجود دارد که برخی از مخاطبین این قضیه را کمی جنسی میبینند و تکراری شدن یک زن برای یک مرد در جوامع فعلی، یکی از عمده ترین اختلاف های زناشویی است.
نکته دیگر این قسمت از نمایش که در کل داستان قابل مشاهده است، این است که توقعات جوانان از ازدواج در واقعیت و در غیر واقعیت بسیار بسیار متفاوت است. چرا که ازدواج یک پروسه بسیار بسیار پیچیده است و زندگی افراد بطور کامل تحت شعاع قرار میگرد. نادیده گرفتن همین امر باعث عدم تلورانس روحی در زندگی زناشویی شده و باعث عصبی شدن طرفین حتی بدلیل بارش باران خواهد شد!!!
اما
از تمام این ریز نکات که بگذریم، نقش رویا در زندگی مرد، خود دلیلی است که باعث شود ذهن مرد همواره بین زن واقعی و زن رویاهای خود در جنگ و جدل باشد. و همین جنگ و جدل دایمی در زندگی مرد باعث میشود تصمیمات اشتباه پی در پی کند و رویا را به واقعیت ترجیح دهد.

تمام/

ادامه میدهم....

همچنان تمرکزم روی متن است....

حدود یک سوم اجراهای نمایش بی نام سپری گشته است . امروز نکته جالبی از متن دیدم.

در جایی از نمایش، نکته بسیار ریز و مفید اقتصادی گفته میشود که شاید تعمدی بوده و شاید هم نویسنده مخصوصا و با علم به این داستان، آن را در متن ... دیدن ادامه ›› گنجانده است.
در جایی اشاره میشود که کمی پس انداز از کلاس های آموزشگاه برایمان باقی مانده است. در جواب میشنویم که اون چندغاز رو بهش میگی پس انداز؟؟!! من حتی با اون نمیتونم رنگ بخرم...
چقدر هوشمندانه و ظریف، واژه های "پس انداز" و "چندرغاز" ، همردیف هم قرار داده شده اند. و جالبتر اینکه اگر ما واژگان "پس انداز آموزشگاه" را همردیف واژه "چندرغاز" قرار دهیم.

در کشور ما بیش از پنج دهه است که تورمی دورقمی حاکم است. تورم دورقمی و بیشتر اگر موقتی باشد قابل تحمل و نادیده گرفته شدن است اما اگر مستمر باشد، روح و روان افراد را میخراشد، جامعه را از درون خرد کرده، ابتدا فرد، سپس خانواده و نهایتا بنیان جامعه را از درون متلاشی میکند، چیزی که اکنون به وضوح شاهد آن هستیم.
تورم ایده آل بین صفر تا پنج درصد شناخته میشود. کمتر و یا بیشتر از آن نشاندهنده یک نقص اساسی در آن حاکمیت است.
حال اینکه از ابتدا خانواده ها، کودکان خود را تشویق به پس انداز میکنند، کاملا غلط است و بایستی به سرمایه گذاری سوق داده شود، حتی اگر سرمایه گذاری روی جنس نایاب چون عنبرنسای چیرانی باشد!
و بدبختانه این دیدگاه
از خانواده های ما به جامعه منتقل شده و نتیجه آن این است که هنرمندی که از راه هنر خویش، روزگار میگذراند، پس انداز و آیدی خود را در برابر طوفان تورم و بی ارزشی دایمی ارز مملکت، چندغاز میخواند....

متاسفانه....

ادامه میدهم....