گروه جوان و باانگیزه
تلاش قابل احترام و ستایشی داشتند برای یک اجرای قابل قبول.
تبریک میگم به گروه. بازی خانم شمس و آقای کشفی خوب بود. با آرزوی موفقیت برای همه عزیزان.
از تماشای این نمایش لذت بردم
اغلب نمایشنامه های غیر ایرانی وقتی در ایران روی صحنه برده می شود آن هم توسط یک کارگردان جوان
نتیجه رضایت بخشی به دست نمی اید. چون شناساندن لحن متن به بازیگران و به واسطه ی آنها به تماشاچیان کار بی نهایت دشواریست.
اما در این نمایش برخلاف انتظار با یک اجرای کاملا روان روبرو هستیم و بازیگرها توانسته اند خیلی خوب خودشان را با متن تطبیق دهند.
و شخصیت نمایشی خود را به خوبی شناخته اند. در نتیجه کارگردان به خوبی از عهده کار برآمده.
از نکات مثبت دیگری که این کار دارد طراحی دکور آن است که به نشان دادن حس و حال متن بسیار کمک کرده.
و تمام این موارد به تماشاچی این پیام را می دهد که عوامل این نمایش برای کارشان و برای تماشاچیان ارزش قائل هستند.
متشکرم بابت لحظاتی که با تماشای شما به لذت و لبخند گذشت.
از اونجایی که آدم قضاوت تو لحظه ام :))) اوایل حرکت های دوربین برام آزار دهنده بود که خب طبق روال قصه منطقش پیدا شد.
یک مورد دیگه که احتمالا اشکال از سرعت نت من بوده دو جا صدا با تصویر همخوانی نداشت.
در موردقصه ابتدا این طور به نظرم اومد که با اینکه ما فقط داریم بازیگرهای مرد رو می بینیم
اما قصه کاملا زنانه است. و چقدر هم خانم کلانتر موفق بودن در خلق حس و حال لحظه. واقعا جای تبریک داره.
یک مقدار که از تماشای فیلم گذشت و داده های فیلم در ذهنم ته نشین شد نظرم عوض شد.
این فیلم مینیمال از جنسیت فارغه و به مخاطب در چند دقیقه حجم فشارهای روحی که از بستر جبر سیاسی و اجتماعی حاصل شده رو نشون میده.
و تعارض بین ماندن و رفتن رو در ابعاد یک فینگرفود پیش چشم ما سرو میکنه.
دستمریزاد به همه عوامل، کارگردان، تهیه کننده و ....
و در پایان با تشکر از خانواده محترم رجبی :))))))