“ آزادی “ عنصری که انسان حتی اگر خورشید را ندیده باشد و حتی اگر زیر زمین زیسته باشد و حتی اگر با مفهوم “ عشق “ غریبه باشد باز روزی در پی آن خواهد ... دیدن ادامه ›› شد و برای یافتن و تصاحبش از جان خویش هم خواهد گذشت و شاید معنای حقیقی زندگی همین باشد .. “ آزادی “

در “ پناه کاه “ متن آنقدری در پس کنایه گویی پنهان شده است که هر تعبیری میتواند از آن به ذهن متبادر شود و این تا حدی در تماشاگر ایجاد تفسیر به رای میکند ، یا شاید این حقه ی ذهن های ما ایرانیان بعنوان یکی از سیاسی ترین مردم دنیاست که در هر چیزی به دنبال معانی اینچنینی میگردد حتی در ماه !
“ اجازه بدید این سِمَت رو قبول نکنم ! “
اما آنچه از ظاهر امر بر می آید حکایت کهنه ی میل به برتری و ریاست حتی اگر در جامعه ای کوچک و حتی اگر در زیر زمین باشد .
بدیهی است که هر جامعه ای نیاز به رهبری و هدایت دارد البته مادامی که در چهارچوب قانون باشد و میل به خودکامگی نکند .
از متن که برای من آنچنان جذاب نبود اگر گذر کنیم ، طراحی صحنه و دکور بسیار پر زحمت و البته سنگین از نظر وزن و اجرا رو شاهدیم که به نظر میرسد شاید در برخی قسمت ها میتوانست ساده تر و یا طوری دیگر باشد اما در مجموع فکر شده و کار برده است .
طراحی لباس قابل قبول است و گریم ها هم همینطور است البته درباره ی رهبر فقید پناه کاه به نظر میرسد وام دار گریم Ragnar در سریال vikings باشد !

موسیقی که از اجرای زنده بهره میگیرد در خدمت اثر است اما گاهی از آن بیرون میزند مثل موسیقی با کلام ابتدایی قبل از کنار رفتن پرده های صحنه که برای مخاطب پخش میشود و در تاریکی تنها گوشهای ایشان را هدف قرار میدهد .
نور هم البته علی رغم تلاشی که در جهت کارا بودن حداکثری آن شده بود به نظر میرسید دچار نوعی آشفتگی در طراحی است طوری که عملا برخی بخش های آن قابل تعدیل و حذف به نظر میرسید .

اما نقطه ی قوت این نمایش بازی خیلی خوب بازیگران است که نشان از تسلط کامل ایشان بر متن و صحنه است و ریتمی که از ابتدا تا انتها برقرار باقی می ماند و ارتباط با تماشاگر را به خوبی تا پایان حفظ می نماید .

نهایتا عرض درود و خدا قوت به گروه پر تلاش “ ریگولیتو “ که احترام به هنر و مخاطب در نگاهشان مشهود است و به امید دیدار مجدد در اجراهایی دیگر .