خیلی معمولی بود ولی حالا اینجوری میتونم بگم که نه آدم ناراضی ناراضی از سالن می آمد بیرون و نه خیلی راضی. فقط تمساح اونم نه بخاطر دیالوگ هاش بلکه بخاطر یادآوری نقش و شخصیت یک معتاد در جامعه خنده دار شده بود بقیه که افتضاح بودند بنظرم. مخصوصا" بیست دقیقه اول که با خانم گراز شروع شد و بازپرس و اون خانوم قاسمی، بسیار سطح پایین و روحوضی جلوه میکرد. مار هم بد نبود چون از طریق طراحی لباس خوب براش، تونسته بودند نقشش را درست دربیاورند. کلا" اگر میدانستم همچین نمایشی هست، هرگز بلیط نمیخریدم