سلام به همه تیوالی ها
.
.
.
الدادگر ، و ما ادراک الدادگر .
.
.
پیش از کشتن به شدت بازیگری داشت ، به شدت کارگردانی ، به شدت طراحی حرکت ، بشدت نور، بشدت موسیقی و مقدار قابل توجهی متن .
.
.
.
حالا ... دیدن ادامه ›› چرا مقدار قابل توجه و نه به شدت ؟
.
.
.
پیش از اینکه از متن نمایش انتقاد کنم باید بگم چون بقیه حوزه ها به اندازه کافی در نظرات مورد تشویق قرار گرفته من فقط با یه جمله ازش عبور می کنم .
انقدر فلافل بهمون دادن و کالباس کردن تو خندق بلا (اکثر نمایش هایی که در طول سال میبینیم) ، سخته که قرمه سبزی درجه یک (پیش از کشتن ) رو هضم کنیم . این برای حوزه بشدت هاست .
.
‌‌.
اما متن .
.
.
من متن اصلی رو نخونده بودم . و جوری چشم به صحنه دوختم که اگر نفهمیدم قطعا مسیر درستی رو برای نوشتن نرفتن .
اما کاملا میشد داستان و سیر اتفاقات رو فهمید . پس مشکل متن تو این حوزه نیست .
عقب جلو کردن زمان هم قابل درک بود و با کمی تمرکز میشد فهمید بازی از چه قراره .
.
.
.
آما
.
.
.
بعضی از کلمات و خرده پلات ها به جا نبود . قربونت برم کامیون چی بود اون وسط گفتی ؟ و بعضی کلمات دیگه . اینجا متن کمی دارای باگ هستش و تو گویی انقدر نامحسوس که میشود بخشید .
.
.
.
ستاره این نمایش ، ریتم هستش . ریتم به طور بسیار دقیق و درست جا گذاری شده بود و واقعا کلاس درسی بود برای رفقای کارگردان .
.
.
.
در کل که خیلی لذت بردم و غده کاتارسیسم ، پر سیس شد .
ببینید که روحتان حال بیاید .
.
.
مخلص