من امشب این نمایشو دیدم و خیلی خسته نباشید می‌گم به همۀ عوامل. من واقعا لذّت بردم.
راستش این سلیقۀ شخصیمه، ولی معتقدم بهترین متن دنیا می‌تونه توسّط بقیه عوامل، مخصوصا مخصوصا مخصوصا بازی بد به بدترین نحو اجرا شه. و یه متن بد هم می‌تونه با بازی خوب جوری اجرا شه که تهش نگی پولمو دور ریختم و با یه رضایت حداقلی از سالن بیای بیرون. در کل من وزنۀ بازی برام خیلی پررنگه. این نمایش متن خوبی داشت به نظرم. یعنی ایدۀ جالبی داشت و همه چی ولی به نظرم می‌تونست یه کم جون‌دارتر هم باشه. من خودم شخصا عاشق مکالمه‌های روتین توی متنم. خودم هم اگه گاهی چیزی بنویسم اصلا زیاده‌روی می‌کنم توی کانورسیشنش و دیالوگ کم می‌آرم. به نظرم این متنم یه جاهایی این مشکلو داشت. ولی از اونجایی که باب سلیقۀ منه خب خیلی دوست داشتم و بازی‌ها هم واقعا به نظرم خوب بود. خیلی خیلی خسته نباشن همۀ بازیگرا. واقعا همه‌شون عالی بودن به نظرم. و این چیزیه که تئاتر ما به نظرم این روزا کم داره. رئال بازی کردن. کافی بازی کردن. نمایشی نبودن. واقعا ممنون که باشعورین انقدر.
من کارگردانی و طرّاحی صحنه رو هم خیلی دوست داشتم. و در کل خیلی لذّت بردم و از اون نمایشا بود که تهش با تمام وجودم ایستاده تو رورانس دست می‌زدم. خیلی دمتون گرم و خسته نباشید. امیدوارم بازم همینجوری خوب و درخشان باشید.