درسهایی بود که بابتِ اتفاقاتِ این دو سه روز در تیوال گرفتم و گفتم ثبت کنم که برام بمونه و آنچه گذشت برام بی ثمر نبوده باشه :)
شما که اما خانم اسدیِ بزرگوار چنان وارسته و منزه از هر خطایید که جز شکوه و شگفتی از شما نمیشه دید و در یافت :)

ذکر "استغفراله "از گرانی بار خطای ماست : )


تیوال ، موطن است و هر موطنی محق به دفاع
لیکن نه با سلاح و ارعاب و تفرقه
در کارزار این نبرد ، اصلح سلاح ما ، معرفت و اطلاع و آگاهیست
حمد و ثنا به غیور مــــــــــــــــــــــــرد آگاهی

بامدادجان دقیقن این کلمه و مفهوم " تنگ نظری" هم برای من خیلی پررنگ شد این دو سه روز. و بدتر از آن قضاوتی است بدون هیچ گفتگو و عمق نگری...چقدر باید به برداشت های صرف خودمان مطمئن و متکی باشیم که دیگران را براحتی تخریب کنیم؟. افسوس که هنوزم هم بسیارند.

تواضع میفرمایید :)
و زنده باد که اینچنین زیبا فرمودید : در کارزار این نبرد ، اصلح سلاح ما ، معرفت و اطلاع و آگاهیست
درود بهتون :)

دقیقن اون جمله ارتباط کاملن مستقیمی با حمله ای که به شما شد داره نیلوفر جان . 
متاسفانه کسانی که در اون مقاله به کاربرانِ تیوال میتاختند که چرا بی پشتوانه ی نظری و بدونِ هیچ استناد و منطق و  دلیلی ، درباره ی نمایشها نظر میدن ، خودشون وقیحانه اونچه نادرست و ناروا میدونستن رو  در صحبتهاشون تمامن به اجرا گذاشتن . و خب مطلقن این چیزی جز تنگ نظری نیست . رشدِ شما در نقد و توجه رسانه ها و ... به شما در این زمینه ، متاسفانه به جای اینکه اشتیاق رو در دیگران زنده کنه تا اونها هم با امید و انگیزه و تلاش و تمرکزِ بیشتر بتونن به موفقیتهای مشابه و حتا بیشتر برسن ، شوربختانه حسادت و تنگ نظری و سهم خواهی رو در اونها برانگیخته تا جایی که اینگونه با جملات و رفتاری سخیف دست به تخریب زدن و احتمالن باز هم خواهند زد . 
به قول نیچه ی عزیز : هر چه بیش اوج میگیریم از چشم آنانکه پرواز کردن نمیتوانند ، خردتر به چشم میاییم .
این حکایتِ شماست نیلوفر جان و اون حملات و تخریبهای حماقت بار ..
شما عزیزید و برای هرانکس که اهل اندیشه ست قابل احترام و تحسین و ستایشید ..