چه عجیب این نمایش حال و روزگار وطن من است... وطنی که نخبه کشی میکند. با وعده های واهی مردم را سر سفره خیالی مینشاند... چه ظریف در این نمایش به هدر رفت سرمایه های وطنم اشاره میکند... به طبیعتش به جوانانش به گناهان مردمانش، به بی خردی، چپاول، نیرنگ و فریب و دروغ... چه زیرکانه عشق را میکشد تا بدانیم عشق در این وطن چاره هیچ مشکلی نیست... یا برداشتم غلط است یا به درست فهمیدم.... تبریک به انتخاب متن و گروه کارگردانی و بازیگران توانمند