بعید می‌دانم در دهه هفتاد و یا حتی اوایل دهه ۸۰ جنگ شادی دیده باشید ( البته ندیدنش ایرادی ندارد و دیدنش افتخار نیست) اما در مورد چیزی که نمی دانید اظهار نظر می کنید و به نفع سانسور ابراز عقیده ... مدافعین سانسور همیشه به نظرات کسانی چون شما اشاره می‌کنند و به همین دلیل است که روز به روز هم میزان پذیرش مردم نسبت به طنز و نیز هرگونه رواداری عقیدتی (نسبت به جوامع متمدن دنیا ) و هم انعطاف حضرات قیچی به دست،کمتر و کمتر شده و دوباره داریم به روزهایی می رسیم که «روی هم رفته» را نیز در ارشاد سانسور کنند.... اگر این نمایشها مثبت ۱۵ باشند، جنگ‌های شادی دهه ۷۰ و ۸۰ را در مقام مقایسه عددی می توان مثبت ۱۵۰ رده بندی کرد!

جناب دانش بزرگوار معیار من برای مقایسه اینها، صرفا "خندیدن" بود. اگر نمایشی ژانر کمدی رو برای محتوای خودش انتخاب میکنه ، موظفه که واقعا کمدی و خنده دار باشه.
گاهی این خنده دار بودن، در مرزهایی به دور از شوخی های جنسی و نژادی اتفاق میفته که خب البته بسیار کارش برای خندوندن سخت تره چون دستش بسته تره ولی ما موارد زیادی رو داریم که تونستن این قابلیت رو داشته باشن که با اینکه وارد برخی موضوعات نشن ، بازهم خنده دار باشن.(مثال نمایش سفید یا برخی استندآپ هایی که این سالها تلویزیون با محدودیت بسیار داره پخش میکنه. -از جمله اجراهای خود امیر کربلایی که اشاره کردم طرفدارشم-).

ولی ... دیدن ادامه ›› وقتی نمایشی این محدودیت هارو -حتی بصورت حداقلی- نداشته ، بنظرم کارش راحت تر بوده و باید خنده دارتر میبوده که درمورد این نمایش بنظرم اصلا اینطور نبود.

تیزی نقد من به سمت بی اخلاقی -عنوانی که ممکنه بر شوخی های جنسی و نژادی بذارن- نبود. کما اینکه کمدین محبوب من که بنظرم بر قله کمدی و بالاتر از هر کس دیگه ای ایستاده ، جناب لوئیس سی کی اصلا کمدین اخلاق مداری -به همان تعبیر اخلاق که عرض کردم- نیست:))
تیزی نقد من به سمت تنبلی کارگردان اثر و بی مایگی طنزشه که حتی متوجه این نیست که شوخی کاکاسیاهی در جامعه ایرانی اصلا فهم نمیشه و خنده دار نیست برای ما.

دوعدد بلیط ردیف ۶ برای امروز دوشنبه ۲۸ شهریور با ۴۰ درصد تخفیف فقط ۶۰ هزارتومان موجودست لطفا پیام دهید