نمایش سلفی بنظرم جزئ نمایش هاییه که علاوه بر اینکه از ابتدای نمایش ذهنتو درگیر میکنه و سعی میکنی با تمرکز کامل ببینیش بعد از ترک سالن هم به درگیر کردن ذهنت ادامه میده!! چیزی بین خواب و بیداری، و شاید کابوسی که جامعه امروزی به شدت درگیرشه!! ترکیب کارگردانی قوی و بازی های قابل قبول و استفاده از نور به عنوان یکی از کارآمدترین عناصر تئاتر امروزی از سلفی کاری مدرن و آوانگارد ساخته و به هیچ وجه اجازه خستگی یا حواس پرتی از صحنه رو به تماشاگر نمیده! بنظرم اگر امکانات سالن اجازه میداد سلفی می توانست تصویرهایی زیباتر و ماندگارتر تو ذهنمون نقش بکنه! خسته نباشید به تمامی عوامل سلفی.