من از فردای روزی که زنده ماندم مردم
....
خسته نباشید میگم به گروه نمایش
به الهه عزیزو آقای رحمتی
به کارگردان کار آقای بهرامی
و نویسنده کار جناب تاراج که کمتر از این از قلمشون انتظار نمیرفت
به عنوان یک زن در این کشور به خودم میبالم که هنوز هستند مردانی که دغدغه آنها زنان و زنجیر های پنهان به دستها و پاها وقلبشونه
به امید روزهای بهتر برای همه مخصوصا تئاتر