توی این شرایط که بعضی تئاتر رو تحریم کردن و شور و شوق هنر هم مثل همه‌ی زندگی توی ایران کمرنگ شده و دلم بسیار تنگه برای بازیگری روی صحنه و همچنین تماشای تئاتر، و گذر عمر رو میبینم در کنار بدتر شدن هر روزه‌ی شرایط اقتصادی،اجتماعی و سیاسی ایران... دلم نمیاد کار خوب دوستانم روی صحنه رو نبینم و کنارشون نباشم. بازیگرانی غالباً تازه‌کار، ولی بسیار خوب، بسیار علاقه‌مند و بسیار مستعد که برای سومین بار نمایششون رو دیدم و خیلی کیف کردم و باز دلم تئاتر خواست و بازیگری و حال خوب... دمتون گرم دوستان خوبم... به امید روزهای خوب...