با سلام و عرض خسته نباشید. جسارتا پیشنهاد من اینه اگر بناتون به به گفتمان اعتراضی و بیان دغدغه‌مندی خودتونه زدن یکی به میخ و یکی به نعل دردی دوا نمی‌کنه. درست کردن شخصیت موهومی محکوم حاجی که ما رو یاد فیلم‌های حاتمی‌کیا میندازه. اگر پذیرش خطرات براتون ممکن نیست پس به لایه‌های عمیق‌تری برید که نخواید در ازای دادن یک سری دیالوگ‌های شعاری، این جنس شخصیت‌ها رو هم درست کنید.