مدرنیته بعضی چیزها را به انسان داد اما بعضی چیزها را هم از انسان و انسانیت گرفت. ما در زمین سرسبز به دنیا میایم، از آن استفاده می‌کنیم، با گوساله‌های تازه به دنیا آمده ورجه وورجه می‌کنیم، از شیر گاوها پنیر درست می‌کنیم و با پنکیک برشته شده در صبحی که صدای پرنده میاد، می‌خوریم، به گلها آب میدیم و از پنجره به بیرون نگاه می‌کنیم و منتظر آمدن عشق‌مان می‌شویم... شاید این تعریف یک زندگی آرام در کل دنیاست که هنوز ماشین به آن نیامده... شاید زندگی ما با مدرن شدن آسایش پیدا کرده اما آرامش نه!