جمعه دختر هفت ساله ام را بردم. نمی دانستم بازیگرها کیستند تا چشمم به رضا فیاضی افتاد . نوستالوژی های کودکانه ی من با بازی استاد فیاضی باز آفرینی شد. لحظه ای من چهل و پنج ساله انگار کودک شده باشم از دیدن استاد ذوق زده شدم و خود را مخاطب نمایش دیدم . جناب فیاضی را بارها در دوران طفولیت خودم در تاتر های کودک دیده بودم . البته در تاتر بزرگسال (شکار مرغابی) هم افتخار تماشای بازی ایشان را داشتم . سایه شان بر جامعه ی تاتر مستدام.
در کل برای شکوفایی اندیشه ی کودکان تاتر خوبی بود . تیم جوان خوب تلاش کردند . حرکات موزون مقبول بود و لودگی های مودبانه باعث شد که از آوردن فرزندم به این تاتر خرسند بشوم.
شاید بتوان گفت اندکی برای کودکان طولانی بود ...اما هم لذت بردند و هم قلیان فرهنگی شان به وجد آمد