متن ساختار خاصی نداشت! نمایشنامه المان های اساسی را نداشت. کاراکتر اصلی دنبال چه چیزی بود؟
اگر این حرف های کپشن طور و دکمه های سبک مخصوص سجاد افشاریان را از ان بگیریم دیگر چه چیزی می ماند؟؟؟
کارگردان جور نویسنده را هم کشیده بود