- «و نجات دهنده در گور خفته است»

کسی نیست که پایان دهد این چرخه‌ی باطلِ تسلسلِ‌ مکرر را

همه گیر کرده اند در منجلاب تکنیک
در نبود عشق ، در پایان معنویت ،در فقدان گندم و آتش باید دلخوش بود به شکر ، شکر وارداتی

شاهکار اوژن یونسکو بار دیگر قدرت نمایش را به یاد می‌آورد ، قدرت نظریه ، قدرت ایده ،اینکه چگونه میتوان در جهان مسطح‌ ، قله ای ایجاد کرد ... دیدن ادامه ››
نمایشی‌ که این شب ها در تماشاخانه تازه رسیده ای اجرا می‌شود ، شما رو برای صعود از این قله یاری میکند، و چه پرفورمنس حیرت انگیزی
درک درست تمام اجزای نمایش از متنی که اجرا میکنن، پرهیز خودخواسته از اکثر عناصر دراماتیک ، دکور مینیمال سرد که با جابجا شدن مداوم فنجان های زرد رنگ میخواهد فخر فروشی کند و موسیقی ای که گویا در تلاش هست در بی اعتناترین حالت ممکن نواخته شود با کمترین دقت در اجرا ،و در نهایت شور بی پایان و جنون آمیز تک تک بازیگران که تمام‌ نیروی خلاقه خود را به کار گرفته اند تا معلق بودن یک طبقه را در پیله سخت و دگم عادت ها نشان دهند

احتمالا این چند خط به ظاهر اغراق آمیز باشه ولی صحنه دروغ نمیگه