شب اول نمایش و دیدم.
نمایش کارگردانی داشت، قاب های زیبایی خلق شده بود، میزانسن دیده می شد و بعنوان کارگردان اولی نمره قبولی می گرفت.
نقطه قوت کار بازی بازیگران نمایش بود، زیرا این حجم از دیالوگ را در زمان بندی از قبل تعیین شده و دقیق در میزانسن های مختلف گفتن بسیار سخت و نیازمند قدرت و تسلط بازیگری است. آفرین به بازیگران.
نور پردازی کار به اندازه و مناسب بود ولی جای بهتر شدن داشت.
طراحی صحنه به اندازه و کاربردی بود.
اما نمایشنامه بسیار گُنگ نگارش شده بود. داستان اصلی در پیچ و تاب بیان داستانک های فرعی کم رنگ شده بود. نویسنده شاید در زمان نگارش در ذهن خودش به تمام اطلاعات داستان مسلط باشد ولی باید در نظر داشته باشد که این موارد به مخاطب اثر انتقال داده شود و شاید با حذف و یا کوتاه تر کردن چند داستانک (چیزی حدود ۱۰ دقیقه ) کمک به انتقال روان تر داستان ... دیدن ادامه ›› اصلی اثر کند.
چون ما بعنوان نویسنده، قصه می نویسیم که در دل این قصه ها حرف ها و نظریه های خودمان را به مخاطب انتقال بدهیم... پس اولین قدم انتقال قصه به ذهن مخاطب است.
در آخر خدا قوت می گم به عوامل پشت صحنه در اتاق فرمان که بسیار با وجود خرابی چند نور در زمان اجرا با درایت و حرفه ای عمل کردند و باعث ضربه به اجرای بازیگران نشدند... صد آفرین.
موفق و پر انرژی و پیروز باشید همگی.
(متین اوجانی ۱۴۰۲/۵/۳۰)