بیشتر از همه چیز، این من رو میخکوب کرد که نمایش خیلی دیالوگ محور بود و متن سختی داشت اما عجب بیان هایی... چه بازی هایی.. چه کارگردان خوش سلیقه ای!
از همه تون ممنونم. همه درخشان بودید. خصوصا شازده ی جوان تر؛ امیرحسین نعیمی اگه از پس گریم درست تشخیصشون داده باشم.
اون آقای مراد و گردنی که شونه هاش قبولش نمی کردن با اون خبررسانی های خیلی ترسناکش هم سریعا به خوابم اومدن :)))
کیف کردم از اینکه همه چیز این نمایش انقدر سر جاش بود.
برقرار باشید :)