سلام. ممنون که به تماشای آوینیون نشستید. کارگردان درون نمایش هست که با خودخواهی و البته خیانت به بازیگرانش سعی داره اجرای مدنظر خودش رو تولید کنه. بازیگر مرد با خیانت به دوستش تصمیم داره به جشنواره آوینیون برسه و بازیگر دختر نیز جاهایی صلاح بر این میدونه به سمت کارگردان حرکت کنه. بازیگر دوم مرد هم بدش نمیاد نقش اصلی رو کسب کنه. همه این ارتباطات پیچیده در هم، بر بستر متن مکبث و البته آیین زار شکل میگیره. در واقع آیین زار از مفاصل اصلی نمایش است که در انتها به شکل گیری یک اجرا ختم میشه. این اجرا، تلاش کارگردان و بازیگران است که ما شاهد اون هستیم. 🍀🍀🍀