این نمایش از اون دسته نمایش هایی بود که باوجود اینکه کامل درکش نکردم ولی یه قسمت هایی ازش توی ذهنم می‌مونه.
درمورد این نمایش؛ من به شدت موافق این ایده ام که ما درواقع به جای اینکه منتظر گودویی برای نجات باشیم، منتظر مکبثی هستیم که بتونیم با خیال راحت مقصرش بدونیم، قضاوتش کنیم و شخصیت سیاه داستان بدونیم...