از نقاط قوت کار بازی خوب سیاحی و نازنین بیاتی بود. موسیقی زنده بعنوان موسیقی متن هم با اون شکوه بنظرم غافلگیر کننده بود. داستان جذاب بود و من در حدی نیستم که ضعف کارگردانی رو تشخیص بدم. اما کار تا حد زیادی در اومده بود. طراحی لباس برای من جذاب بود. از نقاط قوت که بگذریم آنچه به دل نمی نشست زمان بود. کاری که با عجله شروع میشه ولی تموم نمیشه. رفتار آدمهایی که روی صحنه نیستن خیلی وقته تأثیری روی نظرم راجع به خود نمایش نداره. فرض کنید در شوروی سابق و با مردمی که زنگ موبایلشون روی بالاترین درجه ست و جواب تلفن میدن و باهم حرف میزنن قراره نمایش رو ببینید دیگه. شخصاً حس میکنم اجرای آقای معتمدی بیش از اندازه بود و روی کار هم نمی نشست گرچه صدا و اجراشون خوب هست. من به نمایش 4 امتیاز دادم درحالیکه بنظرم 3 اینطورا بود. میدونید انتظار آدم از نمایشی در تالار وحدت با بازیگران مشهور بالاست به هرحال. این کار اگه تو شهرزاد و با بازیگران کمتر دیده شده و قیمت بلیط غیر نجومی شاید واقعاً 4 بود.