قصه ترانه‌های ماندگار
نمایشی درباره پنج ترانه ماندگار موسیقی ایران با جنبه نوستالژی بسیار بالا (طاقتم ده، مرا ببوس، زندگی، یار دبستانی و ای ایران)
قصه خلق یک اثر شناخته شده همیشه جذابه، چه تابلوی نقاشی باشه یا نقشه فرش یا یک ترانه یا....
تِم اصلی داستان خوب بود، اما جذابیت اپیزود‌ها یکدست نبود. با اختلاف داستان اپیزود "مرا ببوس" با بازی خوب "ایوب آقاخانی" خط ربطی پُررنگ‌تری با پیشینه خلق این ترانه داشت، طوری که هنگام اجرای قطعه، همذات پنداری بیشتری با آنچه قبلش اجرا شد پیدا می‌کردی. و همینطور داستان اپیزود "ای ایران". فقط صد حیف که "صالح میرزا آقایی" به جای اجرا در صحنه در تصاویر ضبط شده حضور داشتن.
"نورا هاشمی" در هر دو اپیزود خوب ظاهر شد و بازی بالاتری نسبت به پارتنرهاش داشت.
نوازنده‌ها مثل تمام کنسرت‌ تئاتر‌ها بخش معتبر کار بودن، فقط مشکل کیفیت پخش صدای تالار بود. وقتی خواننده می‌خوند صدا بسیار بلند پخش می‌شد و این در طولانی مدت آزاردهنده ... دیدن ادامه ›› بود.
پ.ن. اپیزود لوطی‌ها علیرغم بازی خوب "نورا هاشمی" و "شهروز دل‌افکار" از یه جایی به بعد نه به کلاس کار می‌خورد و نه به جایی که اجرا درش انجام می‌شد.